Zomertijd: tegoed en overvloed!
Ik kan heel erg genieten van de zomerperiode. Meer ruimte in de agenda, dus vaker met de fiets naar kantoor. Meer buiten leven en zijn, meer genieten van de vruchten (plukfruit) van het land, maar vooral de rust die deze maanden met zich meebrengen. Overal om ons heen merken we het: agenda’s zijn leger, de files minder lang, deadlines en verplichtingen schuiven wat op, en ineens lijkt er voor alles meer tijd en ruimte. Ruimte om stil te staan bij waar wij als kerk rijk aan zijn—ons tegoed én onze overvloed. De zomer ervaar ik als een genadige tijd!
‘Tegoed’ in de kerkelijke gemeente
Hoe gauw vergeten we niet het vele wat ons al gegeven is? Diensten draaien door, commissies vergaderen, en we schieten van actielijst naar agendaonderwerp. Maar juist deze zomer nodigt uit om oog te krijgen voor wat er ís: onze prachtige gebouwen, soms eeuwenoud, soms strak in de lak, soms ook wat afbladderende plekken, maar ze staan te wachten om plekken van ontmoeting, gebed en hoop te zijn. In dorpen en steden, zichtbaar en uitnodigend.
En wat te denken van de werkers in de kerk? Elke dag zijn duizenden betaalde medewerkers en tienduizenden vrijwilligers op allerlei manieren bezig om geloof, hoop en liefde in kerkelijke praktijk te brengen. Zichtbaar in diaconaal werk, stil op de achtergrond bij ziekenbezoek of eenvoudigweg in het openhouden van deuren. De kerk is zo veel meer dan structuur en verplichting – de kerk is gemeenschap die vóór alles probeert nabij te zijn.
Minder moeten, meer zijn!
Als voorganger in diensten vallen mij in de zomer de lege stoelen extra op. Maar op de fiets vooral dus de ruimte tussen afspraken door de adempauze in het kerkelijk seizoen. Het is een tijd waarin niemand zich hoeft te bewijzen, waarin Gods genade ruimer voelbaar is omdat wij zelf even minder ‘doen’. Het tegoed van de kerk is dan niet alleen wat we produceren, maar vooral wat we ontvangen en mogen delen. De Anglicaanse theoloog Samuel Wells, die in de afgelopen maand in Amsterdam, Leiden en Utrecht zijn theologie van het tegoed uitdroeg, nodigt ons uit om na te denken over ‘being with’ – niet alleen ‘doen voor’, maar vooral ‘samen zijn met’ anderen. In de zomer merken we: onze aanwezigheid, tijd en nabijheid zijn minstens zo belangrijk als allerlei projecten en activiteiten. Misschien is deze periode juist bedoeld als oefening in aanwezig zijn, niet vullen, maar ontvangen. “Het echte evangelie is niet wat je vóór een ander doet, maar hoe je mét een ander optrekt,” aldus Samuel Wells in Leiden tijdens de bijeenkomst over de relatie kerk, openbaar bestuur en samenleving.
Een zomerse uitnodiging
Laten we deze zomer benutten als tijd van reflectie en aandacht voor elkaars verhaal. Laten we het tegoed van onze gebouwen vieren (in binnen- of buitenland), de rijkdom van al die mensen die samen kerk-zijn handen en voeten geven. En laten we oefenen in overvloed: niet vanuit schaarste, maar vanuit vertrouwen dat er telkens weer genoeg is – van God, voor elkaar, voor de wereld. Ik wens je een zomer toe vol rust én verwondering over alles wat ons als gemeente gegeven is. Meer dan genoeg om dankbaar voor te zijn.